anadangəlmə — sif. 1. Lap doğulandan xas olan; xilqətində, yaradılışında olan; fitri. Anadangəlmə nöqsan. Anadangəlmə pəltək. Anadangəlmə lal. – <Mürşüd:> Adamda gərək qanacaq anadangəlmə olsun. S. Rəh.. <Əzizin> . . anadangəlmə sağ ayağı sol… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lüt-anadangəlmə — sif. və zərf Tamamilə lüt, lümlüt … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
madərzad — f. 1) anadangəlmə, fitri, təbii; 2) m. lütüryan, anadangəlmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
lüt-üryan — sif. 1. Lüt anadangəlmə, lümlüt. Məcidin göldə suyu şappıldadaşappıldada qol qanad çalması, sonra da lütüryan z. çay qırağında oynaması Xırdanı lap darıxdırdı. S. R.. Lüt üryan olmaq – lüt anadangəlmə olmaq, lümlüt olmaq. <Fatmanisə:> Lüt… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lağşək — (Salyan) çolaq, şikəst. – O uşağ elə anadangəlmə lağşəkdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kur — f. kor. Kuri madərzad anadangəlmə kor … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mətbu’ — ə. 1) fitri, təbii, anadangəlmə; 2) xoşa gələn, xoşagəlimli; 3) çap olunmuş; basılmış ə. 1) təbəələri olan, tabe edən; 2) başçı, rəis … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təbii(yyə) — ə. 1) təbiətə aid olan; təbiət qanunlarından irəli gələn; 2) süni olmayan; 3) anadangəlmə, fitri; 4) adi, normal; 5) həqiqi, əsil … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ümmi — ə. 1)anaya aid; 2) ana tərəfindən qohum; 3) savadsız, oxumamış; 4) anadangəlmə oxumamış (bilikli adam haqqında); 5) peyğəmbər, rəsul (Məhəmməd peyğəmbər haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zərir — ə. 1) anadangəlmə kor; 2) korluğa tutulmuş, qəflətə qapılmış … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
anadandoğma — bax anadangəlmə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
